Kalyan lub Kalon spotkałem się z dwoma rodzajami zapisu nazwy meczetu i minaretu i już naprawdę nie wiem, który jest właściwy. Ja zdecydowałem się korzystać z nazwy Kalyan 😉
Te jaśniejsze miejsca to znamiona ostrzału artyleryjskiego z 1920 roku.
Arslan Khan władca karachanidzki polecił wybudowanie minaretu Kalyan jako symbol władzy i siły duchowej przywódców muzułmańskich. Minaret jest ogromną wieżą o średnicy 9 m u podstawy i zwężającej się do 6 m na górze. Na wieżę prowadzą spiralne schody. Minaret został wybudowany w 1127 roku i w ówczesnych czasach był najwyższą budowlą w Azji Środkowej mierzącą 45.6 m. Czyngis-chan był tak zachwycony tą budowlą, że kazał ją oszczędzić. Przez 850 lat nie wymagał on remontu, dopiero w 1920 roku podczas ostrzału artyleryjskiego została uszkodzona południowa i wschodnia część wieży. Minaret miał nie tylko zastosowanie religijne, służył jako wieża strażnica i latarnia wskazująca kierunek dla karawan na jedwabnym szlaku. W XVIII i XIX wieku skazani przez emira zostawali zrzucenie z góry na śmierć i wtedy przyjął przydomek “minaret śmierci”.
Madrasa Mir-i Arab z XVI wieku.
Meczet Kalyan został ukończony w 1514 roku, powstał na miejscu zniszczonego meczetu z tego samego okresu co minaret Kalyan. Służy wiernym do dziś z wyjątkiem okresu panowania sowietów gdzie był wykorzystywany jako magazyn.
Mogło by się wydawać, że dach meczetu jest płaski ale w rzeczywistości posiada 288 kopuł wspartych na 208 kolumnach.
Tu przemawia duchowny muzułmański. Dźwięk rozchodzi się po całej świątyni bez systemu nagłośnieniowego, dzięki specjalnej konstrukcji.
Madrasa Mir-i Arab z XVI wieku. Jest usytuowany naprzeciwko Meczetu Kalyan. Należy do najbardziej cenionych uczelni wyższych islamskich duchownych na terenach postsowieckich.
